-
1 konieczność
- ci; frobić (zrobić ( perf) coś) z konieczności — to do sth out of necessity
* * *f.necessity; konieczność dziejowa historical necessity; smutna konieczność sad necessity; stan wyższej konieczności absolute necessity; z konieczności (out) of necessity, by necessity; jeśli zajdzie konieczność l. w razie konieczności if necessary; znaleźć się w obliczu konieczności zrobienia czegoś be faced with the necessity to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konieczność
См. также в других словарях:
potrzeba — ż IV, CMs. potrzebabie 1. blm «to, co jest potrzebne, okoliczności zmuszające do postąpienia tak, a nie inaczej; to, że coś jest potrzebne, nieodzowne; konieczność, mus, niezbędność» Potrzeba działania, mówienia, przekazania komuś swej wiedzy.… … Słownik języka polskiego
